O. Mijn. God. Vliegen met een peuter. Met mijn peuter dan. Ik val maar met de deur in huis, want deze laatste exercitie van de vakantie staat met nog het verst in het geheugen.
De heenweg was prima. N. was weliswaar moe, want we vlogen tijdens middagdutjestijd, maar die middagdutjes begint ze toch al een beetje over te slaan soms dus zo erg was dat niet. Schiphol vond ze prachtig, de vliegtuigen vond ze prachtig, keihard wegrennen en wij erachteraan vond ze prachtig en mijn mensenschuwe dochter blijkt ineens een extraverte kant te hebben, want ze begon tegen iedereen te ouwehoeren.
Best. Ik vind helemaal mooi. Heen en weer rennen door het vliegtuig? Prima joh, zolang jij niet krijsend en hysterisch een driftaanval hebt is alles goed. Ze was wel helemaal aan haar eindje tegen de tijd dat we eindelijk bij onze accommodatie waren en het duurde 3 dagen voordat ze een beetje geacclimatiseerd was en normaal wilde slapen (dat was dus de halve vakantie), maar al met al: viel niet tegen.
